maandag 19 augustus 2019

Waterval.... zweet... en regendruppels

Na een korte voorspoedige vlucht naar Pakse staat het busje van Phubachian Golf Resort al op ons te wachten. We checken in en ondanks de regen vertrekken de jongens meteen richting zwembad. De foto van de glijbaan op de website moest gecheckt worden...... En ja hoor: goedgekeurd! Samen met Coco en Stijn uit Nederland amuseren ze zich tot sluitingstijd in het water. Aangezien het ressort nogal afgelegen ligt eten we aldaar. We blijken naast het andere Nederlandse gezin de enige gasten te zijn dus we schuiven samen aan tafel. Een gezellige avond waarbij de nodige reisavonturen de revue passeren!



De dag erna (dinsdag 14 augustus) gaan we weer op waterval-trip. Na een stop bij een koffiehuisje rijden we door naar Tad Samak. We zijn niet echt onder de indruk, maar we hebben natuurlijk al enkele erge mooie watervallen gezien deze reis. Dus snel door naar de volgende: Tad Yeuang. De verwachting is niet echt hoog, mede door het slechte weer maar de waterval verrast ons! We dalen af naar de helft van de waterval waar de meeste mensen eindigen voor een fotostop. Wij besluiten onze regencapes aan te doen en verder af te dalen. De capes wapperen wild om ons heen en het voelt alsof we onder de douche staan met de kleren aan..... 
Jaan waagt zich als enige tot nog een niveau lager, onder aan de waterval. Hij moet veel kracht gebruiken om staande te blijven. Wat een ongelooflijk natuurgeweld, de kracht waarmee het water naar beneden buldert en de wind en regen die daardoor ontstaat! Een geweldige ervaring, die me herinnerde aan mijn trip naar de Niagara watervallen zo'n 30 jaar geleden.....

De derde waterval, Tad Fan, verbaasde ons weer op een andere manier. Toen we aankwamen waren de twee watervallen onzichtbaar door de laaghangende wolken. Maar na enkele minuten trok alle nevel op en was de natuurkracht in volle glorie zichtbaar.... Voor enkele minuten toch. Toen verdween ze weer achter een gordijn. En dat schouwspel herhaalde zich keer op keer.....








Ook al was het niet mogelijk te zwemmen bij de watervallen (terwijl dat wel was toegezegd) was het een leuke dag. Op de terugweg maken we nog een stop op Phou Salao mountain. Een reusachtige boeddha blikt hier over het dal van Pakse. Mooie uitzichten in een spirituele omgeving....




s'Avonds schuiven we weer bij Anne, Giel, Coco en Stijn aan tafel en verbazen ons nog maar eens over het gebrek aan Laotiaanse efficiëntie in de keuken.... Giel ontvangt zijn maaltijd 35 minuten nadat wij onze borden allang leeg hebben!
Woensdag de 15e nemen we de bus naar Champasak. Na nog geen uur verlaten we de bus en zet een soort van catamaran-achtige ferry ons af aan de andere kant van de Mekong. De vriendelijke eigenaar van Khamphouy guesthouse voorziet ons van fietsen en we beginnen vol goede moed aan onze tocht naar Vat Phou. Onze eerste khmertempel en zeer de moeite. We hadden allen de fietstocht wat onderschat. Zeker omdat onderweg de zon doorbrak en het zweet daardoor behoorljjk gutste.... Gelukkig werden we op de terugweg weer goed schoon gespoeld door een heuse moessonbui!



2 opmerkingen:

  1. Het valt mee, het valt tegen, het is moeilijk, het is gemakkelijk, het is warm, het is nat ,..... Kortom: het is niet saai. Xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig dat natuurgeweld ik stel me het geluid voor dat hiermee gepaard gaat. Was het niet eng en gevaarlijk Jaan om nog even alleen naar beneden te gaan?

    BeantwoordenVerwijderen