Onze guesthouse Maylyn (wederom met dank aan Kathleen) lag aan de andere kant van de rivier en het duurde dan ook enige tijd vooraleer we begrepen waarom de tuktuk chauffeur zoveel voor zijn rit vroeg. De gammele brug over de rivier moest namelijk ook betaald worden. Maar gelukkig blijkt de guesthouse een goede keuze. Prachtig gelegen in een weelderige tuin vol exotische planten. Onze kamers (de jongens hebben tot nu toe steeds een eigen kamer gehad) hebben een ruime veranda en kijken uit op de rijstvelden, omlijst door de prachtige karstgebergtes. We gooien onze spullen op de kamers en lopen richting centrum. Dat valt behoorlijk tegen na de gezelligheid in Luang Prabang. We besluiten dan maar om onszelf te trakteren op heerlijke pizza's bij Pizza Luca, vlak bij ons hotel. En tot groot vermaak van de kids wordt moeders ego gestreeld door een groep Thaise mannen die met haar op de foto willen!
De dag erna (zaterdag 10 augustus) hebben we fietsen gehuurd. we overwogen scooters, maar onze Thailand-scooter ervaring staat nog vers in ons geheugen gegrift dus we hielden het (tot grote spijt van de jongens) toch maar bij fietsen. Onze eerst stop is bij een grot. Het pad gaat over in Tarn-achtig riviertje met veel keien, dus we laten de fietsen achter en gaan te voet verder. Onze verwoede pogingen om de
schoenen droog te houden lopen op niets uit dus wordt het al snel een bekentocht. De zon breekt door dus al zwetend ploeteren we onze weg verder naar de grot. Eenmaal aangekomen ontdekken we een donkere grot, waarin met hulp van onze zaklamp ook nog een boeddhabeeld gevonden wordt. Erg benauwd, eng, glad en spannend maar wel de moeite van de mooie wandeling waard.
We vervolgen onze fietstocht tot aan de Pha Ngem Silvercliff Mountain. Daar wacht ons een flinke wandeling naar een uitkijkpunt op 650 meter. Chris en Tijn zien deze inspanning niet zitten, dus Jaan en ik wagen ons er alleen aan. Het was een uitputtingsslag, die liters zweet en flinke beenspierkracht vereistte, maar het was ook de moeite. Het uitzicht op de top was subliem en Jaan en ik waren super trots op onze prestatie!
De derde stop was op wens van Tijn: Blue Lagoon nummer 1. Nummer 2 t/m 6 waren te ver om te fietsen, en daar waren we na het bezoek aan nummer 1 ook niet meer rouwig om.... Een prachtige plek, met mooi groen water, maar helaas ook aangelegde glijbanen, tientallen eetkraampjes en honderden Chinezen...... De jongens springen een paar keer van een tot springplank omgebouwde boom maar zien ook al snel de lol niet meer in van het koppenlopen.... uhhh... zwemmen!
Vanmorgen hebben we de bus genomen naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Dit keer kregen we wel de aico-bus waar we voor betaalden, en werd er ook keurig één persoon op één zeteltje geplaatst! Vier uurtjes bussen op deze manier: peanuts!
Al zijn het soms uitputtingsslagen, deze ervaringen en uiteindelijk mooie uitzichten neemt niemand je meer af. Ga door met genieten!😍😎
BeantwoordenVerwijderenJe moet er wel wat voor over hebben om iets moois te zien. Zo blijft jullie conditie wel op peil en worden de extra kilootjes door het heerlijke eten, wel weer weggewerkt. Prachtige vlinders!
BeantwoordenVerwijderenEven testen of reageren nu wel lukt
BeantwoordenVerwijderenJa hoor, gelukt!
Verwijderen